Streszczenie
Większości z nas wpajano od małego, jak rywalizować, oceniać, żądać, stawiać diagnozy, myśleć i komunikować się, dzieląc ludzi według kategorii "dobry" - "zły". Taki sposób myślenia i mówienia może w najlepszym wypadku jedynie przeszkadzać w komunikowaniu się, powodować brak zrozumienia i frustrację. W najgorszym zaś wywoływać złość i ból, a także prowadzić do ataków przemocy. Rosenberg wykorzystał autentyczne przykłady, by zobrazować proces Porozumiewania Bez Przemocy. Pokazuje coś więcej niż tylko techniki komunikacji, uczy nas, czym zastępować oceniający sposób myślenia, aby budować wartościowe relacje. "Kiedy dajemy z serca, powoduje nami radość, która w nas tryska, ilekroć dobrowolnie wzbogacamy cudze życie. Z takiego dawania pożytek mają obie strony: ten, kto daje, i ten, kto bierze. Obdarowany cieszy się z prezentu, nie obawiając się konsekwencji, jakie pociąga za sobą przyjmowanie darów motywowanych strachem, poczuciem winy, wstydem lub żądzą zysku. Jako ofiarodawcy także czerpiemy korzyść, zyskujemy bowiem szacunek do samych siebie, gdy widzimy, że nasze wysiłki komuś pomagają."
